Biz Risâle-i Nur şâkirdleri dünyaya çok ehemmiyet vermediğimizden, dünyaya yalnız Risâle-i Nur için baktığımızdan, bu yağmursuzlukta dahi o noktadan bakıyoruz. İşte Denizli’de mahkemeye verilen cüz’î bir kısım Risâle-i Nur sâhiblerine iadesinin aynı zamanında, burada dahi bir kısım zatlar yazmaya başlamaları aynı vaktinde bu yağmursuzlukta bir derece rahmet yağdı. Fakat Risâle-i Nur’un serbestiyeti cüz’i olmasından, rahmet dahi cüz’î kaldı. İnşâallah, yakında benim de risâlelerim iade edilecek, tam serbest ve intişarı küllileşecek ve rahmet dahi tam olacak.

Aziz, Sıddık Kardeşlerim!

“Hizb-ül Kur’ân-ül Muazzam”ın hem fevkalâde ehemmiyeti; hem faideleri; hem okumasında hiçbir vesvesenin gelmemesi, hem bütün Kur’ân’ın en sevablı Âyetlerinin ihtivası, hem Risâle-i Nuriye’nin bütün esaslarını ve hakîkatlarını cem’etmesi; hem herkese, hususan her vakit bütün Kur’ânı okumağa fırsat bulamayan ve hâfız olmayanlara tamam Kur’ân’ın bir nümune-i kudsisi; hem tamam Kur’ân’ın tevafuklu tab’ında bir misal-i musağğarı ve müjdecisi; hem maddi ve lafzî ma’nevî parlak bir i’caz göstermesi gibi, pek çok hasiyetleri var ve bu şuhur-u mübârekedeki pek çok bereketlere ve nurlara ve sevablara medârdır ve onun tab’ına ve neşrine çalışmışlara çok büyük hayırlar kazandırır. Risâle-i Nur’un iki parlak ve kudsî istinad noktası ve âb-ı hayat çeşmesi olan

Âyetiyle

Âyeti, her nasılsa sehven Sure-i Âl-i İmrandan alınan Âyetlerde yazılmamışlar. O iki Âyeti de yazıp içine koyunuz. Bugünlerde on ikinci sahifeyi okurken birden

Âyeti gözüme ilişti. Mâkabline baktım

gördüm. Arka sahifesine baktım, gördüm ki; Risâle-i Nur’a işâret eden dört Âyet var ve onlar “Birinci Şua”da izah edilmiş. Kalbime geldi. Her halde bu dehşetli Âyet, bu dehşetli ve zulümatlı ve nifakı kuvvetli asrımıza da hususi bakar.

SonrakiSon